De afgelopen dagen zijn we veel in onze tuin gebleven (o.a. omdat we wachtten op het uitkomen van enkele vlinderpoppen). Degene die we heel graag wilden zien, is gister uit de pop gekropen, dus vandaag gaan we weer lekker de natuur in. Het is zonovergoten en heerlijk warm. We hebben geen specifieke wensen.... we zien wel wat er op ons pad komt.... En .... dat was heel veel! :-) Omdat er best wat wind stond, zaten veel vlinders en libellen diep tussen de vegetatie. De foto's zijn dus helaas wat 'rommelig' geworden.... maar ik heb genoten!
1 Comment
Een zonovergoten dag. Het is wel koud: voor we weg kunnen, moeten we de autoruiten krabben. Maar we worden al vrij snel verrast door drie reeën. Helaas te ver voor een foto, maar zo'n tafereeltje maakt de kou snel goed! Het wordt duidelijk voorjaar: je ziet meer vogels dan enkele weken geleden én ze laten duidelijk van zich horen. Heerlijk om even de auto uit te gaan (of het raampje open te zetten). Op een straatnaambordje zit een buizerd. Héél langzaam rij ik naar hem (of haar) toe. Ik hou er al rekening mee dat ie wegvliegt... Maar dat doet ie dus niet. Een klein gelukje.... Wat een prachtige kop! Opvallend zijn de door de lucht 'buitelende' kieviten. Schitterend om te zien, heerlijk om naar te luisteren ('kjoewiet'), maar zó lastig om vast te leggen... Helaas gaat het niet goed met deze bekende weidevogel. Het aantal broedende kieviten in ons land neemt al jaren af (5 procent per jaar!). Daarom is 2016 door Sovon en Vogelbescherming Nederland uitgeroepen tot het Jaar van de Kievit. Ook de futen zien we weer op de ons bekende plek, maar er is (vandaag) geen balts te zien en er is ook nog geen nest (voor zover we dat konden zien). Afwachten dus nog... In het bos horen we prachtige 'liederen'. Het is nog een hele kunst om de zangers te ontdekken én om dan nog een foto te maken. Alleen van de boomkruiper en de middelste bonte specht lukt het me om een foto te maken. We besluiten weer naar huis te gaan. Vóór ons rent 'iets' over de weg (van links naar rechts): een eekhoorn! Snel rij ik er heen. Hij (of zij) zit inmiddels al in het bos naast de weg en ik moet even zoeken voor ik hem heb gevonden tussen alle takken en struiken. Eigenlijk had ik verwacht dat hij meteen een boom in zou rennen, maar dat doet hij niet. Wel gaat hij steeds dieper het bos in. Snel maak ik enkele foto's. Is het geen schatje? Hoewel het erg zonnig is, is het nog erg koud (6 graden als we terug zijn). Helaas heb ik dan ook nog steeds geen enkele vlinder gespot dit jaar.... maar geef ze eens ongelijk met deze temperaturen ;-)
Het is bewolkt en 14 graden, maar zo nu en dan piept de zon er tussen door. We gaan er dus gewoon even lekker op uit. Eigenlijk weet ik niet wat ik wil zien/fotograferen: vogels of macro.... Dus ik neem beide lenzen mee en wacht gewoon af wat er op ons pad komt. Vrij snel spot ik het prachtige landkaartje. Er zijn twee generaties met elk hun eigen 'kleed': de voorjaarsgeneratie die nu vliegt is vooral oranje, de zomergeneratie is vooral zwart. Het is vrij druk met vlinders: boomblauwtje, bont zandoogje, citroenvlinder, witjes. En hoewel we ook enkele oranjetipjes (mannetjes) zien vliegen, gaan ze helaas niet op de pinksterbloemen zitten. Als ik dichterbij kom, zie ik dat op vrijwel elke pinksterbloem een prachtig oranje eitje is afgezet: over niet al te lange tijd zullen hier dus de groene rupsen van het oranjetipje te zien zijn! Wat wel bij de pinksterbloem te zien is, zijn enkele pinksterbloemlangsprietmotten. En terwijl ik zo laag bij de grond bezig ben met foto's maken, zie ik enkele rupsen tussen het gras. Ze zijn klein, maar vallen mij om verschillende redenen gelukkig toch op. Helaas moet ik de naam van twee rupsen voorlopig schuldig blijven... Dit is toch wel weer heel erg genieten van en in de natuur! Dan zie ik 'iets zwarts'. Ik vind het vrij groot, maar kan het niet thuisbrengen. Ik wandel er rustig heen en zie een zwarte specht aan het foerageren: hij hakt rustig met zijn snavel het schors van een dode boom weg en eet wat hij eronder vindt. De adrenaline giert door mijn lijf! Zo vaak zie ik geen zwarte specht. Bovendien, hij blijft gewoon zitten! Mijn camera ratelt al... Terwijl de zwarte specht een andere boom (verder weg) uitkiest, zie ik hoog in een kruin van een boom een eekhoorntje lopen. Nou ja zeg! Onze 'Ekie' heeft zich helaas niet weer laten zien na begin februari, maar dit is toch ook heel erg leuk. Jammer genoeg komt hij niet naar beneden, maar blijft bovenin foerageren... Als we weer in de auto zitten, realiseer ik me dat we toch weer mooie 'dingen' hebben gezien. Op dat moment zie ik twee reeën in een weiland met allemaal paardenbloemen staan. We stoppen meteen. Eén van hen, de reegeit, blijft lang genoeg staan voor een foto... de ander, een bokje, gaat er als een speer vandoor. Wat een dag, wat een dag.... ik heb genoten!
|
NatuurblogAls je goed kijkt, kun je iedere dag iets moois zien
Intens genieten van mooie natuurmomenten. Dat is wat ik doe als ik in de natuur ben én ik probeer die momenten vast te leggen. Je kunt via dit natuurblog meegenieten. Waarom ik geen locaties doorgeef Laatste berichtenArchief
May 2020
Label
All
|